Griet Van de Velde consigue en sus fotos una conceptualización del entorno inmediato. Cada acontecimiento contiene una trascendentalidad suceptible de ser mostrada y a la vez su vacuidad. El sentido del instante. Hay también una esculturización del motivo fotográfico, éstos objetos/sujetos se instauran en composiciones de profundidad estable, aludiendo a escenas comunes, casi triviales y sin embargo llenas de interés. Como un retablo de instantes. Así, el territorio más cercano se trastoca en ámbito donde caben universos. La luz se hace cómplice en el intento y otorga carácter, como fotos encontradas en lo inesperado.
Duviel Fernández
- EN
In her photographs Griet Van de Velde presents a conceptualisation of the immediate environment. Each event contains a transcendence of a nature to be revealed but also its own vacuity. The sense of the moment. She also achieves an almost sculptural presentation of the photographic motif: the objects/subjects are established in compositions of stable depth, evoking commonplace even trivial scenes that are nonetheless full of interest. As if it were a polyptych of instants. The closest territory is transformed into an environment in which universes materialise. Like photographs found in the unexpected.
- FR
Griet Van de Velde présente dans ses photographies une conceptualisation de l’environnement immédiat. Chaque événement contient en lui-même une transcendance susceptible d’être montrée tout comme sa propre vacuité. Le sens de l’instant. Elle procède également à la mise en scène presque sculpturale du motif photographique : les objets/sujets sont établis dans des compositions de profondeur stable, renvoyant à des scènes communes, presque triviales et cependant pleines d’intérêt. Comme s’il s’agissait d’un retable d’instants. Ainsi, le territoire le plus proche se transforme en environnement dans lequel prennent place des univers. Comme des photographies trouvées dans l’inattendu.
- NL
In haar foto’s conceptualiseert Griet Van de Velde haar onmiddellijke omgeving. Elke gebeurtenis heeft iets groots in zich en verdient getoond te worden, en laat tegelijk de onbeduidendheid ervan zien. Het gevoel van het moment. Ze brengt het onderwerp van de foto op bijna sculpturale wijze in beeld: de voorwerpen/onderwerpen staan centraal in composities met een vaste diepte. Ze doen denken aan dingen die we allemaal kennen, bijna triviaal maar toch zo boeiend. Het lijkt wel een retabel van momentopnames. Zo verandert een wereld die zo dicht bij ons staat in een omgeving waarin zich een volledig nieuw universum ontvouwt. Zoals foto’s die totaal onverwacht opduiken.